Herstelverhalen

Als je om wat voor reden ook in het circuit van de psychiatrie bent terecht gekomen word je geconfronteerd met een wereld waarvoor je niet hebt gekozen. Je probeert, voor zover in je vermogen ligt, een weg te vinden die je op een of andere manier weer enig uitzicht kan geven. Meer en meer besef je dat je met jouw psychische aandoening ‘moet zien te leren leven’.

Het vertellen en vorm geven van mogelijke stukjes van jouw verhaal kan je helpen op weg naar herstel. Tal van deelnemers met een psychische aandoening hebben goede ervaringen met het uiten van hun ervaringsverhalen. Stem geven in een kring van gelijkgezinden aan dat wat in je leeft draagt bij aan het leren omgaan met grenzen en met dat wat niet te genezen is.

“Mijn herstelproces betekende dat ik mijn diagnoses ontgroeide, eigenwijzer werd en meer mens en minder die stoornis.” (Wilma Boevink)

Een stuk van je levensverhaal vertellen is een stuk van jezelf vertellen. Dat is hoe dan ook kwetsbaar. Zeker als er stukken zijn in je verhaal die omgeven zijn met angst, schaamte en oordeel. Het liefst stop je die zo diep mogelijk weg, maar de werkelijkheid is vaak dat ze steeds maar weer de kop opsteken. Tijdens een vijfdaagse leer je allereerst in een veilige omgeving stapsgewijs vrij te vertellen om zo gaandeweg te ontdekken dat jouw hele verhaal er toe doet, dat jij er toe doet zoals je bent met al je lichte en donkere kanten.